Unan v.2.0

Ang kawatan ng iyong alaala,

Nagkukubli sa iba’t ibang hugis at mukha.

Ang kawatan ng iyong kabatan,

Munting katawan ay kulang pang sisidlan.

Ang kawatan ng iyong mga panaginip,

Walang mga mata ngunit nakasisislip.

Sa unang pagkikita’y agad na yayakap,

Isang musmos na sa pagyapos ay salat.

Ang amoy na nagbabago sa bawat segundo;

Amoy ng gugo, usok man o pabango.

Sa gabi ito ang kawatang tunay na iniibig,

Ngunit sa pagsapit ng umaga,

Mistulang nawawalan ng halaga.

Minsan ay bilog, minsan ay parihaba,

Minsan ay manipis, minsan ay mataba.

Ang makamundong paghaplos,

Ang buong pagnanasang paghalik,

Sa pagdating na dilim ay tunay na nasasabik.